Begin van de interview reeks

Omdat de reis naar Hongarije van de Goulash-Express steeds dichterbij komt vonden wij het tijd om een aantal deelnemers aan u voor te stellen d.m.v. kleine interviewtjes.
In deze nieuwsbrief stelt Martine van Zetten zich voor.

Vertel maar wat over jezelf.
Ik ben Martine van Zetten. (19 jaar) Ik studeer in Amsterdam voor verloskunde, maar ik woon nog in Wageningen en ben daar ook opgegroeid. Ik leef mee in de gemeente Mattheüs en leid daar de club van de leeftijd 9-12 jaar. Daarnaast help ik ook altijd mee bij de vakantiebijbelweek. Ik vind het ontzettend leuk om met kinderen om te gaan. Vooral de spontaniteit van kinderen vind ik erg leuk.

Wat is de reden dat je meegaat met de Goulash-Express?
Ik heb altijd al een keer meegewild met een werkvakantie omdat ik graag wat wil betekenen voor de mensen die hulp nodig hebben. Ik voel me vaak aangetrokken aan mensen die zwakker zijn of hulp nodig hebben. Daarnaast is dit voor mij ook een manier om mijn geloof in de praktijk te brengen. Ik doe dit niet alleen voor mezelf maar juist voor anderen. Dan komt het stuk dienstbaarheid van het geloof duidelijk naar voren. Daarbij krijg je zoveel dankbaarheid van de mensen terug waardoor het ook erg leuk is om mensen te helpen. Wat ook erg leuk is, is dat je met een gemotiveerde groep meegaat die allemaal hetzelfde doel voor ogen hebben.
Er heerst bij ons in de groep ook een heel sterk gevoel van samenhorigheid wat erg prettig is.

Heb je een specifieke taak in de Goulash-Express?
Ik regel de financiën van de Goulash-Express. Dat houdt in dat ik het geld verzamel bij een actie, de bankrekening beheer, rekeningen betaal en ik tel het geld op na een actie. Kortom alles wat maar enigszins met geld te maken heeft, regel ik.

Wat denk je dat de Goulash-Express kan toevoegen in Hongarije?
We zorgen er voor dat de vrouwen en meisjes van het tehuis een fijne leefomgeving hebben. Ik denk ook dat het voor de vrouwen en meisjes een hele belevenis is dat wij langs komen. We willen lekker met ze dollen en spelletjes doen en ze aandacht geven. Ik hoop dat ze met veel plezier aan ons terug zullen denken. Ik hoop dat ze op die herinnering nog lang kunnen teren als wij er niet meer zijn.